Komt tot Mij, allen, die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven; …
Mattheüs 11:28

Schriftlezing:
“Te dien tijde hief Jezus aan en zeide: Ik dank U, Vader, Heer des hemels en der aarde, dat Gij deze dingen voor wijzen en verstandigen verborgen hebt, doch aan kinderkens geopenbaard. Ja, Vader, want zo is het een welbehagen geweest voor U. Alle dingen zijn Mij overgegeven door mijn Vader en niemand kent de Zoon dan de Vader, en niemand kent de Vader dan de Zoon en wie de Zoon het wil openbaren. Komt tot Mij, allen, die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven; neemt mijn juk op u en leert van Mij, want Ik ben zachtmoedig en nederig van hart, en gij zult rust vinden voor uw zielen; want mijn juk is zacht en mijn last is licht.” Mattheüs 11:25-30

Boodschap:
Het zijn maar een paar verzen waar veel in staat. De Heer Jezus staat in verbinding met de Hemelse Vader. Hij en de Vader zijn één; daaruit vloeit voort, dat Hem alle dingen zijn overgegeven. Dat Hij macht over alle dingen heeft. We moeten bij Hem zijn. Wat zegt Hij dan? “Komt tot Mij, allen, die vermoeid en belast zijt.”

Dit is een uitnodiging. Voor wie is die uitnodiging eigenlijk? Allereerst voor het volk Israël, dat uitverkoren volk. Je zou toch denken, dat zit wel goed. Wat mankeert er aan Gods uitverkoren volk? Die hebben toch alles, die weten het toch allemaal? De Heer roept Zijn volk tot Zich, dat van Hem is weggedwaald. Wie worden nu uitgenodigd? Allen, die vermoeid en belast zijn. Hoeveel mensen zijn ook vandaag niet moe, doodmoe. Velen gaan onder een last gebukt. Dikwijls verborgen en niemand die het ziet. In Israël hadden de Farizeeën allerlei verplichtingen op Gods volk gelegd. Ze moesten dit, ze moesten dat. Het was hun tot een last geworden. Waar is de vreugde des Heren gebleven? Waar is de blijdschap om een kind van God te zijn? Vandaag is het vaak niet anders. Mensen geloven wel, ze zijn wel godsdienstig, maar er is geen vreugde in hun leven. Hoe is de relatie met God in het dagelijks leven? Het komt aan op het onderhouden van die relatie door Gods Woord te lezen. De gelovige moet door dat Woord gevoed worden. Niet alleen het lichaam, maar ook de geest moet gevoed worden. Ook het gebed mag niet verwaarloosd worden. In Zijn Woord spreekt God tot ons, in het gebed mogen wij tot Hem spreken. Zo wordt de relatie tussen God en mens onderhouden.

De bijbel heeft een bemoedigend woord voor Gods kinderen:
“Wanneer dan de Zoon u vrijgemaakt heeft, zult gij werkelijk vrij zijn,” Johannes 8:36

De gelovige hoeft niet, moet niet, ja mag niet gebonden zijn door allerlei dingen die hem neerdrukken. Een gelovige moet niets, hij mag. Gelovigen mogen in de vrijheid staan. Ze mogen en kunnen blij zijn. Ja maar, zegt iemand, ik heb het zo moeilijk. U moest eens weten. Ik loop er niet mee te koop, maar het is me allemaal te veel. Dat is vaak de realiteit van alle dag, de ervaring. Maar daar hoeft de gelovige niet mee te leven. Vroeger zongen we een lied: “Al uwe lasten, hetzij licht of zwaar. Breng ze bij Jezus en laat ze daar!” En dat vergeten we nog al eens. Misschien hebt u al zo lang gebeden om een oplossing maar er gebeurt niets. De tekst die we gelezen hebben, zegt dat we mogen komen. Daar begint het mee.

De oplossing begint met tot Jezus te komen. Jezus zegt:
“Komt allen tot Mij die vermoeid en belast zijt.”
Bent u moe? Denkt u ook aan die andere belofte?
“Allen die Hem hebben aangenomen heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden, hun die in Zijn naam geloven,” Johannes 1:12
Het kind van God mag naar zijn Vader gaan. We mogen op God vertrouwen. Wat zegt Gods Woord ook nog?
“In Hem zijt gij, toen gij gelovig werdt, ook verzegeld met de Heilige Geest der belofte.” Efeze 1:13

Het eigendomszegel is op de gelovige gedrukt. God houdt u vast. Vermoeid, belast? Ja maar, zegt iemand: ik vind het zo moeilijk om dit te aanvaarden. Luister, God is niet ongeduldig met de tragen, niet onverdraagzaam met wie struikelt. Ja, zegt u, dat mag dan allemaal waar zijn, maar het staat zover van mij af. Het lijkt zo eenvoudig, maar het is zo moeilijk. Mijn gevoel speelt mij parten. Vandaag leven we in een gevoelswereld. Je moet je goed voelen, lekker in je vel zitten. Dit is de hele sfeer waarin we leven. Daarom is er zoveel aandacht voor gezondheid. Daar zijn we ook verantwoordelijk voor. We moeten dingen doen of laten om gezond te zijn. Voor gelovigen is het lichaam een tempel van de Heilige Geest. Dit wordt nogal eens vergeten. Mensen doen alles om gezond te zijn, te blijven of opnieuw te worden. Hoe ver gaat dat? We hebben gezien dat er een theoretische kant aan de zaak zit. Het Woord zegt het, je mag het geloven en er naar leven. Maar er is ook een praktische kant. Als je ziek bent, ga je naar de dokter, de specialist, het ziekenhuis. Maar er zijn situaties dat er geen oplossing meer is. Dan worden we als het ware opnieuw en indringend naar Gods Woord gedreven. Zegt de Bijbel er iets over?

In Jacobus lezen we:
“Is er iemand bij u ziek? Laat hij dan de oudsten der gemeente tot zich roepen, opdat zij over hem een gebed uitspreken en hem met olie zalven in de naam des Heren. En het gelovige gebed zal de lijder gezond maken, en de Here zal hem oprichten. En als hij zonden heeft gedaan, zal hem vergiffenis geschonken worden. Belijdt daarom elkander uw zonden en bidt voor elkander, opdat gij genezing ontvangt. Het gebed van een rechtvaardige vermag veel, doordat er kracht aan verleend wordt.” Jacobus 5:14-16

Het gaat niet alleen om lichamelijke ziekte, volgens de grondtekst vallen ook vormen van zwakte er onder. God zegent ook de medicijnen en behandelingen. Die mogen we niet aan de kant zetten, maar voor Gods kind is er meer. De zieke mag de oudsten van de Gemeente tot zich roepen, thuis. Sommigen beroepen zich voor genezingssamenkomsten op het evangelie. Dat klopt: Jezus deed dat en genas zieken, die waren niet allemaal lichamelijk ziek. Maar toen was er ook nog geen Gemeente. Als je ernstig ziek of zwak bent, zoek je een oplossing. In hun nood gaan er mensen soms naar Afrika. Is God niet bij machte hier te genezen, te herstellen? We hebben toch een Gemeente. Is er iemand bij u ziek/zwak? Laat hij dan de oudsten der Gemeente tot zich roepen. Gods antwoord ligt niet in Afrika maar in de plaatselijke gemeente. Gods antwoord is niet altijd lichamelijke genezing. In Zijn antwoord ligt wat wij nodig hebben, niet altijd wat wij willen. Gezond worden in bijbelse zin is iets anders dan lekker in je vel zitten. In de Schrift gaat het om de hele mens: geest, ziel en lichaam. In antwoord op het gelovig gebed geeft God wat we nodig hebben.

Soms geneest God iemand lichamelijk, maar niet altijd. In de tegenwoordige ongelovige wereld wordt vergeten dat de geestelijke gezondheid het allerbelangrijkste is. Volgens bijbels patroon komen de oudsten of ouderlingen bij de zieke thuis. En als er zonden zijn, worden die vergeven. In massa bijeenkomsten is van zonden belijden (meestal) geen sprake. En dat is juist wat Gods Woord voorschrijft. Voordat handoplegging en de zalving door de oudsten plaatsvindt, behoren zonden, als die er zijn, beleden te worden. Belijdenis van zonden moet aan het gebed van de oudsten vooraf te gaan. De zieke moet weten wie de oudsten zijn. Niet zo maar iemand, die het wel even doet met te losse handjes. De oudsten moeten weten aan wie ze de handen opleggen. Het laten voort sudderen van onbeleden zonden staat genezing in de weg.

Eerste voorwaarde is, dat schoon schip gemaakt wordt. Het gebed van een rechtvaardige vermag veel. Waarom? Omdat er kracht aan verleend wordt. Onbeleden zonde kan genezing, herstel in de weg staan. Belijdenis van zonde(n) opent de weg. En zelfs, als iemand lichamelijk niet geneest, werkt Gods Geest met zegen door in de geest van de gelovige. De theorie is geloven; de praktijk is doen. Ook in die betekenis mogen gelovigen tot de Here Jezus gaan. Bent u vermoeid, belast, ziek? Hij is Dezelfde nu. Bij Hem is geen verandering. Maar, met alle eerbied gesproken, Hij is niet de Wegenwacht, die ons bij pech op de levensweg verder helpt. Als de reparatie voltooid is gaan we weer onze eigen weg. O Nee! Zo niet. Als u niet doet wat God zegt, waarom wilt u zich dan door Hem laten helpen? De gelovige moet er ernst mee maken dat hij geen onbeleden zonden in zijn leven laat voortwoekeren. Belijdt daarom uw zonden, opdat gij genezing ontvangt, En als u (nog) geen gelovige bent, dan moet eerst dat probleem opgelost worden.

Amen.

Drs. K. van Berghem (deze preek is afkomstig van www.oncedelivered.org op deze website kunt u meerdere preken van Drs. Van Berghem lezen en beluisteren).