Het gaat goed met mij, maar ik heb het wel erg druk.’ Wanneer je aan mensen vraagt hoe het met ze gaat, zullen ze vaak dat antwoord geven. Ik wil u vragen met deze vraag eens een poosje de stilte in te gaan, de stilte met God. Wellicht geeft u dan een ander antwoord…

Psalm 62 is een heel mooie Psalm om mee in de stilte tot God te gaan. Lees deze Psalm maar eens en trek er dan heel bewust tijd voor uit om in Gods tegenwoordigheid te zijn. Niet even vlug tussendoor, maar plan zo nodig één of meerdere momenten in uw agenda. Dat klinkt zakelijk, maar anders komt het er wellicht niet van.

Overal maken we immers tijd voor, tot en met het bekijken van vaak onbenullige tv-programma’s aan toe. Daarbij kijken we meestal niet op een uurtje. Maar er moet heel wat gebeuren, willen we een uur aan de voeten van de Here Jezus gaan zitten. En toch is er geen betere plaats. Ik ben er vast van overtuigd dat veel geestelijke lauwheid te wijten is aan het feit dat we dit te weinig doen, of misschien wel helemaal niet.

Stel dat je aan de Here Jezus zou mogen vertellen hoe het met je gaat. En dat je in Zijn tegenwoordigheid bent. Naar medemensen kun je altijd de schone schijn ophouden. Dat doen we vaak ook. Maar Hij kent ons door en door. Hij ziet ons hart aan. Voor Zijn ogen is niets verborgen.

Wanneer we in Zijn tegenwoordigheid komen en Hem werkelijk ontmoeten, zullen we onze eigen kleinheid en zondigheid beseffen. Hij is immers de Heilige. Jesaja riep het uit ‘Wee mij, want ik verga! Ik ben immers een man met onreine lippen en woon te midden van een volk met onreine lippen. Mijn ogen hebben namelijk de Koning, de HERE van de legermachten, gezien. (Jesaja 6:5).

Vervolgens vloog één van de serafs naar Jesaja toe, met een gloeiende kool in zijn hand, die hij met een tang van het altaar had genomen. ‘Daarmee raakte hij mijn mond aan en zei: Zie, deze heeft uw lippen aangeraakt. Zo is uw misdaad van u geweken en uw zonde verzoend’ (vers 7). Daardoor kon Jesaja toch in Gods tegenwoordigheid zijn.

Zo mogen ook wij met volle vrijmoedigheid tot Hem gaan en in Zijn nabijheid zijn, omdat de Here Jezus als de Hogepriester de hemelen is doorgegaan (Hebreeën 4:14-16). In Hebreeën 10 staat het zo: ‘Omdat wij nu, broeders, vrijmoedigheid hebben om in te gaan in het heiligdom door het bloed van Jezus, langs een nieuwe en levende weg, die Hij voor ons heeft ingewijd door het voorhangsel, dat is door Zijn vlees…’ (vers 19 en 20).

Het zou wel eens kunnen zijn dat we niet zoveel te zeggen hebben wanneer we in Gods nabijheid zijn. Zo zet ook Psalm 62 in: ‘Zeker, mijn ziel is stil voor God; van Hem is mijn heil’(vers 2). Verderop, in vers 6, spreekt de dichter – David – zichzelf toe: ‘Zeker, mijn ziel, zwijg voor God, want van Hem is mijn verwachting.’

Wanneer we zo in de stilte tot Hem naderen, gaan we meer en meer beseffen wie Hij is. ‘Zeker, Hij is mijn rots en mijn heil, mijn veilige vesting; ik zal niet al te zeer wankelen’(vers 3 en 7). We nemen deze woorden soms heel gemakkelijk in de mond en ‘verstandelijk’ weten we dat Hij de machtige is, onze rots. Maar deze woorden worden pas echt werkelijkheid voor ons als het erop aankomt. Wanneer het stormt in ons leven en wanneer we Zijn nabijheid daadwerkelijk ervaren.

Onze klacht dat we het altijd zo druk hebben, verstomt wellicht in Zijn nabijheid. Wanneer we onze bezigheden gaan bezien in het licht van de eeuwigheid, worden veel dingen betrekkelijk. Het gaat immers om Hem, om de komst van Zijn Koninkrijk en toch niet om onze carrière, om onze baan, om onze bankrekening…

Wanneer we zo in de stilte voor Hem verschijnen, en de vraag wordt gesteld hoe het met ons gaat, dan zal ons antwoord anders zijn dan wanneer een mens dat aan ons vraagt. Dan kunnen we tegen de Here zeggen dat het goed is, omdat we in Zijn tegenwoordigheid zijn. Een ontmoeting met Hem is immers kostbaarder dan al het goud en het zilver van deze wereld.

Dan mogen we het Paulus nazeggen: ‘Ik ben ervan overtuigd dat noch dood, noch leven, noch engelen, noch overheden, noch krachten, noch tegenwoordige, noch toekomstige dingen, noch hoogte, noch diepte, noch enig ander schepsel ons zal kunnen scheiden van de liefde van God in Christus Jezus, onze Here’ (Romeinen 8:38 en 39).

Het kan ook zijn dat we eerlijk tegen Hem moeten zeggen dat het geestelijk gezien niet zo goed met ons gaan. Aan wie kunnen we dat beter vertellen dan aan Hem? Hij kan ons leven totaal vernieuwen. Hij kan situaties veranderen. Voor Hem is niets te wonderlijk. Verwacht het van Hem alleen!

Ik hoop dat u al hebt ontdekt hoe zegenrijk het is om in de stilte met de Here te zijn en dan niet ‘gestoord’ te worden door de tv of door muziek of wat dan ook. Ik bid u Zijn vrede en rust toe in uw leven.

Vanuit deze rust en vrede mogen we leven ten dienste van God, in Zijn Koninkrijk. In ons gezin, onze familie, de samenleving, ons werk, de politiek, waar de Here ons ook gesteld heeft. ‘Van Hem is onze verwachting’ (Psalm 62:6).

Dirk van Genderen