In ieders leven zijn er wel dingen die moeilijk zijn. Wij kunnen nog zo hard werken om ons leven er zo mooi mogelijk uit te laten zien, aan deze kant van de eeuwigheid heeft iedereen te maken met onvolkomenheden en beperkingen.

In iedereen schuilt wel iets van een perfectionist. Wij hebben allemaal een ideaalbeeld van hoe wij zelf en hoe ons leven en onze omstandigheden er uit zouden kunnen zien. Maar de werkelijkheid is vaak minder ideaal dan wij graag zouden willen. Toch heeft Jezus gezegd dat wij niet bezorgd moeten zijn en ook de apostel Paulus heeft het geschreven: ‘Weest in geen ding bezorgd.’ Corrie ten Boom vertelt in een aantal van haar bekende ‘radiopraatjes’ dat zij erg veel moeite heeft gehad om niet bezorgd te zijn. Voor haar was dat een verleiding en zij begreep op een gegeven moment ook dat het een zonde was. Die zonde moest zij leren belijden en nalaten. Ook wij moeten wat Jezus ons heeft geboden serieus nemen. Hij zegt het als een gebod: Wees niet bezorgd! Dat zegt Hij voor ons eigen bestwil. Alle geboden van de Here komen voort uit Zijn liefde voor ons.

Wij moeten afleren angstig en bezorgd te zijn en wij moeten ook aanleren om ons te verheugen in de Here. Het is niet alleen een kwestie van stoppen met het verkeerde, maar vooral ook een kwestie van het doen van het goede. Wanneer het goede ons hart vervult, krijgt het kwade geen ruimte meer. Wanneer je een droge spons in het water gooit, dan zuigt die zich gelijk vol met water. Wanneer je echter een spons eerst laat volstromen met olie en je gooit daarna de spons in het water, dan komt er geen druppeltje water meer naar binnen. Het antwoord op onze bezorgdheid is dat wij vervuld worden met de vreugde van de Here. Het werd al eerder tegen het volk van God gezegd: ‘De vreugde in de Here, die is uw toevlucht’ (Nehemia 8:11). De vreugde in de Here is uw kracht. Te midden van alle moeilijkheden en teleurstellingen die wij in dit leven meemaken, weten wij dat slechts een ding ons er bovenop houdt en dat is vreugde in de Here.

Wat betekent het eigenlijk om je ’te verheugen in de Here’? Het staat geschreven in de gebiedende wijs. Het is dus iets wat je kan doen. Als iets je wordt opgedragen, dan moet je het ook kunnen doen, anders is het een verkeerde opdracht. Hieruit leren wij dat het verheugen dieper gaat dan blij zijn met iets. De opdracht is niet: “Voel je altijd blij met de Here!” Er staat niet: “Voel je altijd gelukkig!” Want wij kunnen onze emoties niet zomaar commanderen. Je kunt niet zomaar beslissen dat je je niet meer angstig, verdrietig of depressief voelt. Emoties zijn er gewoon en gaanniet op commando weg.

Tim Keller heeft geschreven: ‘Zich verheugen is: iets koesteren, de waarde ervan vaststellen, mijmeren over de schoonheid en het belang ervan, tot je hart ervan tot rust komt en er het heerlijk van proeft.’ Allereerst kunnen wij bepaalde dingen doen, hoe wij ons ook voelen. Ook al voel ik mij niet lekker, dan nog kan ik de beslissing nemen om stil te staan bij de Here.

Ik kies er bijvoorbeeld voor om te lezen in de Bijbel, of een dagboek of een hoofdstuk uit een goed boek te lezen, te luisteren naar een preek of naar muziek. Het zingen van geestelijke liederen kan het hart zo goed doen. Ook kan ik de beslissing nemen met een vriend of vriendin te praten over wat mij dwars zit en samen met Hem of haar stil te staan bij hoe groot en liefdevol en trouw de Here God is. Ook in gebed is het mogelijk om te mijmeren over de schoonheid van de Here. Door het onderhouden van wat wij noemen ‘geestelijke disciplines’, zoals persoonlijk gebed, meditatie en de gemeenschappelijke eredienst, ben ik al doende bezig om mij te verheugen in de Here. En al doende merk ik van lieverlee dat mijn hart mijn daden begint te volgen en dat ik weer blij word. Eerst beslis ik om te handelen en daarna begin ik er gevoelsmatig bij betrokken te raken. Ik koester de Here Jezus in mijn hart, ik sta stil bij de waarheden van Gods Woord en de rijke inhoud van het evangelie en daardoor komt mijn hart tot rust en ga ik de heerlijkheid van dat alles ook (weer) proeven.

Nu begrijpen wij waarom Paulus zegt: ‘Verblijdt u in de Here te allen tijde.’ Paulus kon de gelovigen aanzetten en aanmoedigen tot blijdschap in de Here, terwijl hij zelf in een vreselijke gevangenis zat opgesloten. Ook het leven van Paulus zat vol met beperkingen en toch was de blijdschap van de Here zijn kracht. Ik weet van mensen die zelfs in concentratiekampen een hemelse vreugde in het hart hebben ervaren te midden van helse omstandigheden. Laat niet de onvolkomenheden van uw huidige bestaan de toestand van uw hart bepalen. U mag alles leggen in Zijne hand. ’t Harte naar boven, ’t oog hemelwaarts, zo Jezus volgen naar ’t vaderland.

Oscar Lohuis; Overgenomen uit het zoeklicht