Het Pinksterfeest is één van de meest onbekende christelijke feesten in Nederland. Toch is juist dit feest de vrucht, het eindresultaat, van alle voorafgaande feesten. De geboorte, het sterven, de opstanding en de hemelvaart van de Here Jezus waren noodzakelijk voor de uitstorting van de Heilige Geest. In de rij van christelijk feestdagen is het Pinksterfeest het laatste feest dat de kerkelijke agenda aangeeft. In Israël volgt op dit Pinksterfeest zo’n vijf maanden later nog een ander belangrijk feest: het Loofhuttenfeest. Het Pinksterfeest staat voor Israël in het teken van het binnenhalen van de oogst, waarvoor ze hun God danken.

Het Loofhuttenfeest wordt juist gevierd bij de afsluiting van de oogst en wordt er teruggekeken op Gods leiding en voorzienigheid. Het volk staat opnieuw stil bij de woestijntocht vanuit Egypte naar het beloofde land Kanaän, waarbij ze in tenten woonden en de Here op zo’n wonderbaarlijke wijze voor hen gezorgd had. In hun loofhutten wanen ze zich in de woestijn en danken hun God voor de bewaring en veilige aankomst in Israël. Eenmaal zal het volk vanuit alle hoeken naar hun beloofde land terugkeren, een beweging die in onze dagen op gang gekomen is, maar die afgesloten zal worden bij de wederkomst van de Here Jezus. Dan zal het Loofhuttenfeest voor altijd in vervulling gaan!

De apostelen hadden er moeite mee dat de Here Jezus hen er op voorbereidde dat Hij hen zou verlaten en zij Hem niet langer zouden zien. In Johannes 16:7 zegt Hij echter dat Zijn heengaan voor hen juist beter is. In welk opzicht was Zijn heengaan dan wel beter? Laten we daarom in dit artikel eens stil staan bij het werk van de Heilige Geest in ons persoonlijk leven. Het is niet mogelijk om alle aspecten van dit werk te belichten. We zullen er enkele bespreken:

In Johannes 6:63 staat: ‘De Geest is het die levend maakt.’ Door het ontvangen van de Heilige Geest ontvangen we eeuwig leven en gaan we over vanuit de dood in het leven. Dit probeerde de Here Jezus aan Nikodemus duidelijk te maken. De Here Jezus vertelde hem dat hij opnieuw geboren moest worden om Gods koninkrijk te kunnen zien. In Johannes 3:8 staat: ‘De wind blaast, waarheen hij wil, en gij hoort zijn geluid, maar gij weet niet, vanwaar hij komt en waar hij heengaat; zo is een ieder, die uit de Geest geboren is.’ Het werk van de Heilige Geest past lang niet altijd binnen onze theologische kaders, net zoals de wind soms uit een onverwachte hoek kan waaien, zo is dit ook het geval met de werking van Gods Geest.

In Handelingen 2:2 lezen we over het geluid van een geweldige windvlaag, die het gehele huis vulde waarin de discipelen zich bevonden en zij allen werden met Gods Geest vervuld. Ineens was het er, de Here Jezus had het wel aangekondigd, maar zo plotseling, dat had niemand verwacht! Net zoals God Zijn levensadem in Adam blies (Genesis 2:7), waarmee de eerste mens goddelijk leven in zich kreeg, zo blies God opnieuw Zijn leven in het hart van de gelovigen. Wat toen gebeurde, vindt in onze tijd ook nog steeds plaats. Iedereen die in de Here Jezus gelooft en Hem aanvaard heeft als zijn/haar persoonlijke Verlosser en Zaligmaker, ontvangt de Heilige Geest en wordt daardoor opnieuw geboren. In Efeziërs 1:13 staat zelfs dat we door het geloof in de Here Jezus met de Heilige Geest verzegeld zijn, dus onlosmakelijk met Hem verbonden.

Toen de Here Jezus het over de komst van de Heilige Geest had, zei Hij: “Te dien dage zult gij weten dat Ik in mijn Vader ben en gij in Mij en Ik in u” (Johannes 14:20). Hoe we ons dit nu precies moeten voorstellen, weet ik niet, maar het spreekt in ieder geval van een zeer intieme relatie. In vers 23 zegt de Here Jezus het zo: “Indien iemand Mij liefheeft, zal hij mijn woord bewaren en mijn Vader zal hem liefhebben en Wij zullen tot hem komen en bij hem wonen.” Hier lezen we dus letterlijk dat God de Vader en God de Zoon door God de Heilige Geest in ons komen wonen. Dit gaat ons bevattingsvermogen ver te boven: een bij ons inwonende Goddelijke Drie-eenheid!Zo schrijft Paulus in 1 Korintiërs 6:19 dat door het geloof in de Here Jezus ons lichaam een tempel van de Heilige Geest geworden is, ‘die in ons woont’. Later schrijft hij aan de gemeente in Efeze: ‘Opdat Christus door het geloof in uw harten woning make’ (Efeziërs 3:17). Zijn we ons ervan bewust dat Hij persoonlijk in ons woont en dat we Hem kunnen grootmaken, eren en verblijden, maar ook kunnen bedroeven? In Efeziërs 4:30 staat: ‘Bedroeft de Heilige Geest Gods niet.’ In de Heilige Geest ontvangen we niet ‘iets’, maar ‘Iemand’ waarmee we ons verdere leven behoren te delen en een relatie aangaan.

Voor velen betekent de Heilige Geest niets anders dan kracht, blijdschap, enthousiasme, vrede, terwijl vergeten wordt dat Hij een persoon is die ons juist deze kracht, blijdschap, vrede en enthousiasme geeft. Heeft u de Here Jezus al uitgenodigd om bij u woning te maken? In Openbaring 3:20 lezen we dat Hij aan de deur staat en klopt. Laat u Hem buiten staan, of heeft u Hem al uitgenodigd binnen te komen?

We lezen in Genesis 1:26-27 dat God de mens ‘naar Zijn beeld schiep’, terwijl Hij de dieren ‘naar hun aard’ schiep. Het unieke van de mens was, dat Here hem zó geschapen had dat Hij met hem een relatie aan kon gaan en met hem kon spreken. De eerste keer dat Hij tot de mens spreekt, vinden we dan ook in Genesis 1:28, waar we kunnen lezen hoe de Here God de mens de opdracht gaf om vruchtbaar te zijn, de aarde te onderwerpen en over haar te heersen. Deze opdracht kon de mens alleen vervullen omdat hij naar Gods beeld geschapen was. Toen de mens door de zondeval dit goddelijke leven kwijtraakte, was de mens niet meer in staat om over de aarde te heersen en kon hij ook niet meer een afbeelding van God zijn.

Door het ontvangen van de Heilige Geest in ons leven, zijn we weer opnieuw in staat om als beelddragers van God in deze wereld te leven. Door de werking van Gods Geest in ons leven gaan we steeds meer op Zijn beeld lijken. In Galaten 5:22 lezen we hoe dit beeld van God eruitziet: ‘De vrucht van de Geest is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid en zelfbeheersing.’ Door de inwoning en werking van de Heilige Geest in ons wordt de oude, opstandige natuur in ons gedood en veranderen we geleidelijk naar Zijn beeld (zie 2 Korintiërs 3:18). Wij kunnen onszelf niet veranderen, maar we kunnen ons wel overgeven aan de werking van de Heilige Geest en ons op deze manier laten veranderen.

Bent u bereid om u te laten veranderen, zodat we in dit leven steeds meer beelddragers van onze God mogen worden.

Het laatste couplet van lied 187 (JdH) vat het heel mooi samen:

Ja, Heer hervorm mij naar Uw beeld, ’t is al wat mij bekoort,

gedoog niet, dat de zonde leeft in ’t hart dat u behoort.

Blijf met Uw liefde zo nabij, dat ik de zonde schuw’;

dat steeds Uw wil de mijne zij, maak mij een beeld van U.

Maak mij een beeld van U… zo vol van ootmoed, liefde en trouw, maak mij een beeld van U.

Ds. Theo Niemeijer

(overgenomen uit het zoeklicht)